Het percentage koeien met inwendige vervetting is in de periode van 2018 tot maart 2019 sterk gestegen, ten opzichte van de jaren 2007 tot 2017. Dat blijkt uit onderzoek van de GD.
Van de koeien ouder dan 1 jaar die na overlijden onderzocht werden, had in 2019 iets meer dan 25 procent inwendige vervetting. Vóór 2017 lag het percentage onder de 10 procent. In 2020 was het percentage van dieren ouder dan 1 jaar die tot sectie aangeboden werden en inwendige vervetting licht gedaald, maar nog steeds hoog vergeleken met de jaren voor 2017.
Koeien die te vet zijn bij het afkalven, hebben over het algemeen een lagere voeropname in de periode rond het afkalven. Die koeien ondergaan een ernstigere en langere durende negatieve energiebalans in de transitieperiode. Daardoor hebben ze ook een grotere kans op samenhangende aandoeningen, zoals leververvetting, ketose en baarmoederontsteking. Het vetweefsel dat zich bij inwendige vervetting vormt, speelt daarbij een grotere rol dan uitwendig vet. Het inwendig vet produceert signaalstoffen die zorgen dat het lichaam van de koe al voor het afkalven een ontstekingsreactie ontwikkeld. Verder onderzoek naar de oorzaken van inwendige vervetting bij melkkoeien is nodig voordat vastgesteld kan worden welke maatregelen in de praktijk genomen moeten worden.
Bron: GD – Foto: Stöcker-Gamigliano
