Volgens onderzoekers van onder andere Wageningen Universiteit neemt de pens ook een pauze tijdens de droogstand. Zo blijkt uit een artikel in wetenschappelijk tijdschrift Journal of Dairy Science.
Het nadeel van de pauze die de pens krijgt in de droogstand, is dat het ongeveer tot een maand na het afkalven duurt voordat de vitaliteit en metabolische functies van de pens weer volledig zijn hersteld. Zo blijkt uit de gepubliceerde studie.
Het doel van de studie was om te bepalen welk effect een verkorte of zelfs geen droogstand heeft op de pensfunctie en de ontwikkeling van penspapillen. Papillen – de vingervormige uitstulpingen op de wand van de pens – spelen een belangrijke rol bij de opname van vluchtige vetzuren in de pens. Hoe groter het oppervlak van goed ontwikkelde papillen, hoe groter de capaciteit van de pens om vluchtige vetzuren op te nemen en melk en melkcomponenten te synthetiseren.
De auteurs van de studie, onderzoekers uit Wageningen, Utrecht en Bern, benadrukten dat de opname van verteerbare organische stof een belangrijke factor voor de groei van penspapillen is. Het aandeel verteerbare organische stof is echter typisch lager in traditionele droogstandsrantsoenen.
Onderzoeksopzet
Twaalf drachtige Holstein-koeien met pensfistel in het einde van de eerste lactatie werden geselecteerd voor de studie. Deze dieren waren een subgroep van een onderzoeksgroep van 168 koeien die meededen in een groter voeronderzoek. Ze werden verdeeld in drie groepen van vier koeien:
- Een traditionele droogstand van 60 dagen;
- Een verkorte droogstand van 30 dagen;
- Geen droogstand.
Alle koeien werden gevolgd vanaf acht weken vóór hun verwachte afkalfdatum tot acht weken postpartum. Alle koeien kregen consistente, op ruwvoer gebaseerde rantsoenen tijdens de lactatie-, de droogstand- en opstartfasen. De groep zonder droogstand kreeg alleen het lactatie- en verse-koeienrantsoen.
Resultaten
- De drogestofopname en melkproductie vóór afkalven waren hoger bij koeien met een korte of zonder droogstand in vergelijking met koeien met een traditionele droogstand van 60 dagen.
- De drogestofopname na afkalven was hoger bij koeien met een korte droogstand dan bij koeien met een traditionele droogstand.
- Het plasmaglucose postpartum was hoger bij koeien zonder droogstand in vergelijking met beide groepen met droogstand.
- De oppervlakte van de penspapillen nam af naarmate de droogstand vorderde. Tien dagen vóór afkalven was de oppervlakte het grootst bij koeien zonder droogstand, en dit verschil bleef zichtbaar tot drie dagen na afkalven.
- Herstel van papillenoppervlak: Koeien met een korte droogstand vertoonden een snellere toename in de afmetingen van papillen na afkalven in vergelijking met koeien met een traditionele droogstand. De groep met een droogstand van 60 dagen had het papillenoppervlak echter hersteld tot hetzelfde niveau als de andere groepen na 28 dagen lactatie.
Conclusies
Een snellere pensaanpassing na de afkalving werd in verband gebracht met een hogere drogestofopname tijdens de eerste lactatieweken, bij koeien met een korte droogstand. Dit resulteerde echter niet in een verbeterde metabole status of hogere melkproductie.
De onderzoekers raden niet aan om routinematig koeien kort of niet droog te zetten, omdat dit andere ongewenste gevolgen kan hebben. Ze benadrukken: “Hoewel dit niet het belangrijkste onderwerp van de studie was, is het belangrijk om de effecten van de droogstandsduur op de melkproductie postpartum en de samenstelling van biest in overweging te nemen. Zonder een droogstand produceren koeien minder melk in de volgende lactatie en hebben ze lagere concentraties IgG en IgM in de biest.” Daarom suggereren de wetenschappers nader te onderzoeken hoe de droogstandsduur kan worden aangepast ter verbetering van de pensfunctie en zonder negatieve gevolgen alsook hoe rantsoenen kunnen worden geoptimaliseerd om een stabielere pens en een soepelere overgang naar de volgende lactatie te ondersteunen.
Bron: Dairy Herd
