Luzerne wordt in Noord-Amerika de koningin onder de ruwvoeders genoemd. Maar in de teelt is het geen makkelijk gewas. Kropaar wordt als alternatief gezien. Daarom is een studie gedaan naar de NDF-fracties van kropaar en luzerne.
De voedingsparameter onverteerbare NDF vertelt hoeveel van de vezels niet verteerbaar zijn en daarmee hoeveel energie uit de vezelfractie kan worden gehaald. Potentieel verteerbare NDF (pdNDF) beschrijft hoeveel van de vezels potentieel verteerbaar is. pdNDF wordt berekend door 100 te verminderen met het aandeel oNDF.
Potentieel impliceert dat de hoeveelheid verteerbare vezels afhankelijk is van andere factoren. Als het voer te lang conserveert, zal de vezelfractie degraderen. Conserveert het te kort door vroege opening van de kuil, dan zal de pens van de koe weinig kunnen met de vezels wat leidt tot slechte omzetting.
Een deskundigenteam uit Virginia (Verenigde Staten) deed een praktijktest met kropaar en luzerne in het rantsoen van Holstein-koeien halverwege hun lactatie om er achter te komen hoe de verschillende vezelsoorten de pensvertering, of beter gezegd de penspassagesnelheid beïnvloeden. Er werden rantsoenen opgesteld met 30 procent NDF. Tien procent ervan kwam uit mais, tien procent uit hooi en tien procent uit krachtvoeders. De resultaten zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke vaktijdschrift Journal of Dairy Science.
NDF stimuleert de productie van melkvet door de verbetering van de pensgezondheid en betere vertering. Het stimuleert kauwen en daarmee de speekselproductie wat als pensbuffer werkt en zorgt voor de ideale pens-pH voor de pensmicroben om meer NDF te verteren. Dat speelt meer energie en eiwit vrij voor de melkproductie.
Bovenstaande tabel maakt dat je als melkveehouder of nutritionist het gevoel hebt dat je appels met peren vergelijkt. De penswerking wordt immers beïnvloedt door wat de koe opneemt.
Kijkende naar oNDF, dan zal kropaar zorgen voor een hogere opname. Maar dat is niet het hele verhaal. De luzernevezels worden in de pens effectiever verteerd. De potentieel verteerbare NDF vn luzerne (pdNDF) gaat binnen 48 uur door de pens, ondanks het hogere gehalte onverteerbare vezels. Van de potentieel verteerbare NDF in luzerne wordt 98 procent verteerd, tegen 78 procent in kropaar. De hogere penssnelheid maakt het voor de koe mogelijk meer voer op te nemen. Qua melkproductie en –samenstelling deden de rantsoenen met luzerne en kropaar niet voor elkaar onder.
“De delicate balans tussen afbreekbaarheid en passagesnelheid is bepalend voor de effectiviteit van de benutting van de vezels”, vertelt studentonderzoeker Haley Gaylon. Ruwvoeranalyses verdelen de NDF in verteerbare fracties naar afbraaksnelheid. Deze categorisering van NDF helpt voorspellen hoe het ruwvoer de voeropname beïnvloedt. Voor een snelle penspassage moeten vezels deels gedegradeerd zijn in de conservering.
Bronnen: Hoards Dairymen en www.journalofdairyscience.org
