Als je zelf jongvee opfokt heb je weleens gehoord van of te maken gehad met cryptosporidium. Het is een parasiet die diarree veroorzaakt bij jonge kalveren. De parasiet verspreid zich via oöcysten die met de feces worden uitgescheiden.
Meestal zijn kalveren enkele weken oud als ze worden getroffen door cryptosporidium. Meestal wordt het ze niet fataal, maar het beïnvloedt de groei en immuniteit en is bewerkelijk, omdat de getroffen kalveren extra zorg nodig hebben. Volgens een bulletin van Kansas State University zijn er geen effectieve vaccinaties en behandelingen tegen diarree door cryptosporidium, dan behandeling van de diarree zelf. Daarom stelt Jim Quigley dat je meer goed doet met een shovel dan met een naald als om het onder controle houden gaat van cryptosporidium.
Quigley bestudeerde voor een blog op calfnotes.com twee recente studies over cryptosporidium bij kalveren die zich richtten op bestaande kennis over de ziekte en hoe het in de hand te houden valt. De eerste studie, een Braziliaans onderzoeksproject, monitorde de verspreiding van cryptosporidium parvum oöcysten door kalveren in de eerste tien levensmaanden. Geconcludeerd werd dat de navolgende condities tot de hoogste risico’s leidde:
- Contact met geiten en schapen
- Contaminatie van voer en water met feces
- Geëxtensiveerd opfoksysteem (onder andere weidegang)
De tweede studie vond plaats in het Verenigd Koninkrijk en analyseerde honderden eerste gepubliceerde wetenschappelijke studies op het gebied van cryptosporidium. Uiteindelijk werden 14 studies nader geanalyseerd. Factoren die consequent geassocieerd werden met het infectierisico waren:
- Kalveren in huisvesting waarin ze nauw contact met andere kalveren hebben
- Grootschalige veestapels
- Nabijheid van andere runderen (één studie concludeerde dat, als een afdeling een periode leeg blijft tussen twee koppels, het risico op infectie afneemt).
- Vloertype – harde vloeren verkleinen het infectierisico
- Warm en nat weer verhogen het risico op infectie
Quigley benadrukt dat zijn beide reviews het risico op een cryptosporidiuminfectie middels de fecale-orale route bevestigen. Ondanks dat de studies in andere werelddelen zijn gedaan met globale data, onderstrepen de studies dat contact met andere dieren en bezettingsdichtheid van afdelingen, niet vaak genoeg uitmesten en onjuiste of inconsistente reinigingsprotocollen, samengaan met verhoogd voorkomen van cryptosporidium bij kalveren.
“Deze studies schijnen geen nieuw licht op het minimaliseren van het risico van cryptosporidiuminfecties”, vult onderzoeker Quigley aan. “Maar ze herinneren ons eraan dat reinheid basisbeginsel is van de kalveropfok.”
Tekst: Maureen Hanson, bovinevetonline.com
