Kalveren die in paren of kleine groepen worden gehouden, leveren betere groeiprestaties dan kalveren in eenlingboxen. Sociale kalveren drinken vaker, nemen meer vast voedsel op en groeien sneller, zowel vóór als na het spenen.
Daarnaast ontwikkelen de kalveren een beter leervermogen en passen ze zich sneller aan nieuwe situaties aan, wat stress vermindert bij bijvoorbeeld groepswisselingen of het aanleren van het melkproces als volwassen koe.
Een van de zorgen bij vroege sociale opfok is een verhoogd risico op ziekte. Onderzoek heeft echter geen duidelijke aanwijzingen gevonden dat sociale huisvesting op zichzelf leidt tot een hogere ziektefrequentie. De gezondheid van kalveren wordt vooral bepaald door biestvoorziening, melkvoeding, hygiëne en omgevingsfactoren zoals luchtkwaliteit. Als deze factoren goed worden beheerst, kunnen kalveren al vroeg in paren of kleine groepen worden gehuisvest zonder extra gezondheidsrisico’s.
Naast de voordelen voor dierenwelzijn en gezondheid biedt vroege sociale opfok ook economische kansen. De behoefte aan individuele huisvesting neemt af, wat zowel de investering- als beheerskosten verlaagt. Daarnaast bespaart de overstap van handmatige of mechanische voeding naar automatische voedersystemen aanzienlijk op arbeidstijd. Studies tonen aan dat bij twee voedermomenten per dag een tijdsbesparing van 75 procent mogelijk is. Meer voedermomenten zijn wenselijk voor de fysiologie van het kalf, maar praktisch alleen haalbaar met automatische systemen zoals drinkautomaten.
De implementatie van een sociale opfokstrategie in combinatie met automatisering biedt melkveehouders dus niet alleen een kans op verbeterde diergezondheid en welzijn, maar ook op een efficiëntere en rendabelere bedrijfsvoering.
Bron: Milchpraxis.com
