Twee prostaglandine-injecties met een tussenpose van 24 uur bij ovulatiesynchronisatie zorgt voor betere bevruchtingsresultaten en levert winst op.
Om koeien na afloop van de vrijwillige wachttijd direct drachtig te krijgen, wordt soms ovulatiesynchronisatie toegepast. In Nederland gebruiken maar een paar bedrijven deze strategie. Vaker komt het voor in Amerika, Canada en Duitsland waar meer grote melkveehouderijen zijn gevestigd. In koppels met veel koeien kost een individuele behandeling van probleemdieren immers teveel tijd. Bij ovulatiesynchronisatie wordt er vaak op dag 0 en dag 9 GnRH gespoten en op dag 7 prostaglandine (PGF2α). Niet altijd is één injectie met dit laatste hormoon voldoende om het gele lichaam volledig te laten vervallen. Een geel lichaam dat nog (deels) intact is, belemmert de bevruchting.
Om het percentage koeien met een volledig vervallen geel lichaam te verhogen, is het aan te raden om 24 uur na de eerste injectie prostaglandines een tweede prik met datzelfde hormoon toe te dienen. Dit zorgt voor een beter bevruchtingsresultaat, maar brengt ook hogere arbeids- en medicijnkosten met zich mee.
Wetenschappers van de Vrije Universiteit Berlijn hebben een simulatiemodel ontwikkeld om de economische impact van een tweede injectie PGF2α op de achtste dag van het ovulatiesynchronisatie-programma bij eerste- en meerkalfskoeien te modelleren.
Model rekent alle mogelijkheden door
In een eerste stap werden 13 gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoeken met bijna 10.000 koeien geëvalueerd op het succes van een tweede prostaglandine-injectie met betrekking tot ovulatiesynchronisatie-programma’s. Hieruit bleek dat een extra PGF2α-injectie op de achtste dag van het synchronisatieprogramma het succes op een bevruchting met gemiddeld 5,6 procent (uiterste waarden 3,7 en 7,5 procent) verhoogt.
Deze reproductieverbetering als gevolg van een toenemend inseminatiesucces wordt in het model gerelateerd aan de waarde van een dracht. Deze toekomstgerichte parameter maakt een vooruitblik op de verwachte cashflow van het drachtige dier mogelijk. De gemiddelde prijs per drachtig dier bedroeg gemiddeld 252 euro (uiterste waarden 42 en 623 euro).
Uit berekeningen van het simulatiemodel bleek dat een tweede prostaglandinedosis op de achtste dag voor meerkalfskoeien 7,76 euro per koe meer opbrengt dan een enkele dosis op dag zeven. Bij eerstekalfs koeien was de winst iets minder hoog. Hier leverde het 1,99 euro per koe op.
Concluderend
Ondanks de extra kosten voor hormonen en arbeid, zorgt een tweede behandeling met PGF2α op de achtste dag in een ovulatiesynchronisatie-programma in 95 procent van de gevallen voor een stijging van de vruchtbaarheid en daarmee is het rendabel.
Tekst: Dr. Marion Weerda, Bron: Borchardt et al. 2021
