Nederlandse wetenschappers van de WUR bestuderen de mogelijkheden om met behulp van kunstmatige intelligentie koeien vanuit de lucht te monitoren met drones. Hebben dierverzorgers binnenkort een vliegbrevet nodig?
Op je gemak vanuit je kantoor een drone naar de wie sturen en vervolgens nauwkeurige informatie ontvangen over welke koe zich waar bevindt en wat haar toestand is. Het klinkt als een utopie, maar Nederlandse wetenschappers hebben het al uitgeprobeerd.
In een omvangrijk onderzoeksproject (Gentore) staat de vraag ‘hoe veerkrachtig kunnen koeien zijn’ centraal. Een veerkrachtige koe maakt probleemloos meerdere lactaties, overwint ziekten snel en heeft consistent een goede melkproductie. Helaas is het lastig aan de buitenkant te zien of een koe veerkrachtig is. Daarom hebben de wetenschappers onderzocht welke extra sensordata geschikt zijn om wel voorspelingen over veerkracht te kunnen doen.
Camera’s en drones
In verschillende veldproeven hebben de wetenschappers met drones voorzien van camera’s over groepen koeien gevlogen en met kunstmatige intelligentie geprobeerd individuele dieren te herkennen, te lokaliseren en te identificeren. Daarbij werd een nauwkeurigheid van meer dan 95 procent gehaald voor het vinden van koeien, van ongeveer 91 procent voor de identificatie van individuele dieren en van circa 88 procent voor de juiste beschrijving van het koegedrag (liggen, staan, grazen).
We wetenschappers hebben verschillende dronesoorten uitgeprobeerd. Multirotordrones, zoals deze, kunnen goed ‘in de lucht staan’ en verschillende vlieghoogten aan.
Sander Mücher is één van de wetenschappers binnen het project. Elite stelde hen enkele vragen.
Elite: Wat heeft u tot dusver kunnen bereiken met drones?
Mücher: we zijn al aardig goed in staat Holstein-koeien automatisch van elkaar te onderscheiden. In de wei hebben ze duidelijk contract met de ondergrond en ze hebben zeer verschillende vachtpatronen. Het is lastiger bij vleesvee of Jersey’s, omdat die niet bont zijn.
Elite: Hebben we nog nieuwe monitoringssensoren nodig naast de al bestaande halsbanden, oormerken en pootbanden met activiteitsmeting?
Mücher: Voor melkvee in Noord- en West-Europa hebben we inderdaad al veel mogelijkheden, dat klopt. In extensieve productiesystemen in Zuid- en Oost-Europa wordt echter vaak nog geen dierherkenning gebruikt. Daarmee ontbreekt ook de mogelijkheid ziekten in vroege stadia te herkennen. Ook in landen waar vliegtuigen of helikopters worden gebruikt voor de controle van veestapels, zoals in Australië, kunnen dergelijke systemen uitkomst bieden.
Elite: Wat gaat u precies doen in het vervolgonderzoek?
Mücher: Op dit moment doen we onderzoek met een combinatie van drones en gps-halsbanden om nog groter arealen te kunnen afdekken. Wat nog een probleem is, is de tijd die een batterij meekan. Op dit moment drie dagen wat een probleem is met grote koppels koeien in de wei. Ook de wettelijke kaders voor het gebruik van drones beperken ons. We kunnen ons echter voorstellen, dat een combinatie van beide technieken in de toekomst kansen biedt. Kunnen drones vergaand geautomatiseerd controles van dieren uitvoeren als gps-halsbanden al van te voren de coördinaten van de koe aangeeft? We hopen met kunstmatige intelligentie in de toekomst niet alleen koeien te kunnen identificeren, maar ook de diergezondheid en de groei vanuit de lucht te kunnen vaststellen.
Samengevat
Voor Noord-Europese melkveestapels in loopstallen zal diermonitoring met drones waarschijnlijk geen nieuwe mogelijkheden opleveren. Wereldwijd gezien kan deze technologie echter wel bijdragen aan vroeger herkennen van ziekten en problemen.
Tekst: Christine Stöcker-Gamigliano – Foto’s: Sander Mücher (WUR)
Bron: Kamphuis et al., 2021 (ICAR-conferentie)
