Iedere dag moeten Art en Renee Schaap 56.000 liter melk dumpen. Art en zijn vrouw Renee zijn de eigenaren van melkveebedrijf Highland Dairy in de staat New Mexico in de VS. Het overgrote deel van de 40 medewerkers heeft het echtpaar inmiddels moeten wegsturen. Nu moeten ze overgaan tot het euthanaseren van hun 4.000 stuks vee. De oorzaak is de besmetting van enkele waterbronnen van het bedrijf met zeer giftige chemicaliën.
De nachtmerrie begon afgelopen zomer. “De luchtmacht kwam in augustus langs om de waterbronnen te testen”, herinnert Art Schaap zich. Een maand later kreeg de familie bericht. De luchtmacht wilde Schaap voorzien van aangevoerd water. In het bronwater zat een hoge concentratie PFAS. De toegestane grenswaarde werd met factor 170 overschreden. De chemicaliën komen van de nabijgelegen luchtmachtbasis. Sinds de jaren ’70 wordt daar bij oefeningen blusschuim gebruikt dat per- en poly fluor alkyl stoffen (PFAS) bevat.
Het water uit de bedrijfseigen bronnen werd gebruikt als veedrinkwater en voor de beregening van de gewassen in de droge regio. Zo hebben planten en dieren de chemicaliën opgenomen en weer uitgescheiden en de chemicaliën hebben zich verspreid over de 1.450 hectare die tot het bedrijf behoort.
Schaap ondernam direct na de mededeling van de luchtmacht actie. Hij sloot de besmette waterbronnen en nam bij een aantal dieren bloedmonsters af die door de Food Safety Inspection Service geanalyseerd werden. Schaap verzocht de New Mexico Food and Drug Administration de melk te testen. De autoriteit trof meer dan een dubbel zo hoge concentratie dan toegestaan.
Sinds 30 oktober 2018 laat Schaap de melk van de 2.000 koeien de mestlagoon inlopen. Op het bedrijf heeft hij nog meer dan 1.000 vaarzen te voeren, maar niet met de hoop ze nog te kunnen verkopen. “De dieren leven, ze ademen en vreten”, zegt Schaap. “Ik kan de melk niet afleveren noch het vlees vermarkten, de slachthuizen willen de dieren niet afnemen. Het vooruitzicht is dat we alle dieren moeten laten inslapen.”
75 procent van inkomstenderving wordt vergoed
De economische verliezen waarmee Schaap te maken heeft en zal krijgen, zijn enorm. Uit een fonds (Dairy Indemnity Payment Program) van het Amerikaanse Ministerie krijgt Schaap 75 procent van het melkgeld vergoed. Dat geld moet wel worden terugbetaald nadat de totale schade vast is gesteld. Ook de verloren dieren zullen uit het fonds worden vergoed, maar ook slechts voor 75 procent van de marktwaarde. De vergoedingen uit het fonds is dus slechts een druppel op de gloeiende plaat en is niet afdoende om het bedrijf in de benen te houden. De advocaat van de familie heeft zaak aangespannen tegen zowel de luchtmacht als de producent van de chemicaliën.
Op de vraag hoe Schaap zijn toekomst ziet, slaat hij zijn armen over elkaar. Hij blijft even stil en antwoordt: “Ik werk al m’n hele leven aan dit bedrijf. Op dit moment is het nul dollar waard. Onze oudedagsvoorziening is in een oogwenk verloren gegaan.”
Art en Renee hebben nog een laatste hoop een deel van de veestapel te kunnen redden: “Een deel van de dieren geven we onbesmet water. We hopen dat PFAS langzaam uit hun lichaam verdwijnt.“ Het probleem blijft dat de ‚schone‘ bronnen op het bedrijf niet voldoende water leveren voor de hele veestapel. De luchtmacht is niet bereid de melkveehouder te ondersteunen met voldoende schoon water. Ze willen alleen water leveren voor huisgebruik, niet voor vee.
Art Schaap probeert nu te achterhalen welke percelen en gewassen al of niet zijn beregend met gecontamineerd water. Uiteindelijk is slechts 50 procent van de percelen met PFAS-houdend water beregend. Ondertussen heeft de FSIS zich bereid verklaart 30 runderen te testen op de periode die nodig is voor PFAS uit het lichaam is. Ook vlees zal getest worden. Dat de dieren de gifstoffen weer zullen uitscheiden, daarop vertrouwt Schaap. De effecten van PFAS-vergiftiging op de gezondheid zijn echter grootdeels onbekend. Mogelijke complicaties zijn veranderende hormoonspiegels (onvruchtbaarheid), schildklieraandoeningen, Colitis ulcerosa en diverse kankervormen. “Ik ben optimistisch”, zegt Schaap. De arts zegt dat de gifstoffen op enig moment door ons lichaam uitgescheiden zullen worden. Studies over hoelang dat duurt zijn er echter niet.” Op het moment van schrijven hebben Renee en Art Schaap zelf een PFAS-concentratie in hun bloed die de grenswaarde acht tot tienmaal overschrijdt. Ook Renee en Art moeten zichzelf telkens weer laten testen.
In dit artikel van Dairy Herd vind je twee video’s over de tragedie op het melkveebedrijf van Schaap.
Foto’s: Network
